چکیده :

دف: پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان سوءرفتار اعـضاي خـانواده نـسبت بـه سـالمندان عـضو كـانونهـاي جهانديدگان شهر تهران و شناسايي عوامل مرتبط با آن در سال 1390 صورت گرفت. روش بررسي: پژوهش حاضر مطالعهاي مقطعي است كه با مشاركت 379 سـالمند(254 زن و 125 مـرد) سـاكن شهر تهران در محدوده سني 65 سال و بالاتر عضو كانونهاي جهانديدگان شهر تهران انجام شد. دادهها از طريـق مصاحبه چهره به چهره با سالمندان در كانونهاي جهانديدگان يا منازل سالمندان انجـام شـد. سـالمنداني كـه بـر اساس نسخه فارسي آزمون كوتاه وضعيت شناختي فاقد اخـتلال شـناختي تـشخيص داده شـدند پـس از كـسب رضايت آگاهانه وارد پژوهش شدند. سپس، پرسـشنامه بررسـي سـوءرفتار خـانواده نـسبت بـه سـالمندان،مقياس اندازهگيري فعاليتهاي روزمره زندگي و پرسشنامه محقق ساخته جمعآوري اطلاعات دموگرافيك و فردي بـراي آنان تكميل گرديد. دادهها پس از جمعآوري با استفاده از آمارههاي مجذور كاي و تي تست تحليل شدند. يافتهها: يافتههاي پژوهش نشان داد كه 25/9 درصد از نمونههاي پژوهش حداقل يكي از انواع سوءرفتار را تجربه كـرده بودنــد. بيـشترين ميــزان شـيوع ســوءرفتار مربــوط بـه غفلــت عـاطفي(17/4درصــد) و ســوءرفتار روان شناختي(17/2درصد)، و كمترين آن مربوط به طردشدگي(3/7درصد) و سوءرفتار جسمي(4/7درصـد) بـود. بـين ميزان سوءرفتار و متغيرهـاي جـنس(p< 0/0001)، بيمـه درمـاني(p< 0/04)، شـغل(p< 0/0001)، كفايـت منـابع مالي(p< 0/0001)، وضعيت سوءمصرف مواد توسط سالمند(p< 0/017)، و ميانگين متغيرهاي سن(p< 0/026)، و تعداد فرزندان(p< 0/03)، وضعيت عملكردي(p< 0/0001) و تعداد بـستري مجـدد(p< 0/0001) بـين دو گـروه سالمندان تحت سوءرفتار قرار گرفته و تحت سوء رفتار قرار نگرفته تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجهگيري: با توجه به ميزان بالاي سوءرفتارنسبت به سالمندان، توجه ويژه و اتخاذ تدابيري به منظور پيشگيري از تبعات بلند مدت آن مورد نياز است

کلید واژگان :

سوءرفتار، سالمند، خانواده، تهران



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک