مبانی و قالب‌های شعر دفاع مقدس

ادبیات دفاع مقدس، یکی از شاخه‌های اصلی ادبیات انقلاب اسلامی بوده که شایسته و نیازمند مطالعة جدی، از‌جانب نسل جوانِ اهل پژوهش است؛ زیرا به آنان یاری می‌دهد تا ابعاد مبهم و پیچیدة اندیشه‌های نو ملی و مذهبی، اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی را مورد پژوهش قرار دهند. ادیبان و شاعران متعهد این سرزمین، تمام هنر و استعداد خود را در آفرینش حماسه‌های این دوره به‌کارگرفتند و به عرصة تماشا گذاشتند و با تلاش آنان، ادبیاتی ایجاد شد که به ادبیات دفاع مقدس معروف است که به ادبیات فارسی، پویایی، سمت‌و‌سو و معنویتی دو‌چندان بخشید و در تغییر ذهنیت و جهان‌بینی شاعران و ادیبان اثرگذار بود. شاعران در این دوره، از قالب‌های متنوعی برای بیان احساسات خویش در قالب شعر، در غزل، قصیده، مثنوی و غیره به طبع‌آزمایی پرداختند. مقالة حاضر بر آن است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، ضمن نگرشی بر مبانی این نوع ادبیات، به تبیین قالب‌های به‌کار‌گرفته‌شده در شعر دفاع مقدس، با بیان نمونه‌هایی از هریک، پرداخته و خواننده را در درک درست موضوع یاری رساند. نتایج پژوهش، نشانگر آن است که زبان این ادبیات، به‌دلیل کاربرد لغات و اصطلاحات کهنه و نو دارای تنوع است. رعایت درست قواعد صرف‌و‌نحو کلمه و کلام و دور‌بودن از ضعف تألیف و غرابت استعمال واژگانی و همچنین پرهیز از اطناب‌های بی‌مورد و حذف‌های بی‌جهت، از خصوصیات سبکی ادبیات دفاع مقدس است.

ادبیات دفاع مقدس سبک مکتب قالب شعری شعر نو