مدیریت مشارکتی و رابطه آن با انگیزش شغلی از دیدگاه کارکنان فرماندهی انتظامی استان مازندران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مدیریت مشارکتی و انگیزش شغلی کارکنان انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، از نوع کاربردی است و روش گردآوری داده‌ها در آن، توصیفی و از نوع پیمایشی است و به لحاظ بررسی رابطه بین دو متغیر، پژوهش همبستگی نیز خوانده می‌شود. جامعه آماری آن کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان مازندران هستند وحجم نمونه مورد نظر نیز با توجه به تعداد جامعه آماری به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران برابر با 184 برآورد شده است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامة استاندارد مدیریت مشارکتی و پرسش‌نامه استاندارد انگیزش شغلی هاکمن(1980) است. پایایی سؤالات با استفاده از فرمول آلفای کرانباخ برای مدیریت مشارکتی 92/0 و انگیزش شغلی 92/0 مورد سنجش و تأیید قرارگرفت، داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزارSPSS به دو روش توصیفی و استنباطی شامل آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی و رگرسیون تحلیل شده‌اند، یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که بین مدیریت مشارکتی و مؤلفه‌های آن با انگیزش شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد که در این بین بعد مشارکت در حل مشکلات و بعد مشارکت در تغییر و تحول سازمانی به ترتیب دارای بالاترین و پایین‌ترین ضریب همبستگی در رابطه با انگیزش شغلی بوده‌اند.

مدیریت مشارکتی، انگیزش شغلی، کارکنان ناجا، مازندران.