امروزه جرایم غالباً به صورت تشکیلاتی و سازمان یافته شکل می گیرند و چون با تشکیلاتی هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده با داعی خاصّ و به‌طور مستمرّ فعالیّت می‌کنند، به‌مراتب از جرایم عادی خطرناک‌تر هستند و توان مقابله و مجازات شدیدتری می طلبند. در حقوق کیفری، تعریف جامع و دقیقی از سازمان یافتگی جرایم به میان نیامده است ولی با الهام از تعاریف مختلف ویژه از اسناد بین المللی، جرمی سازمان یافته است که به‌صورت گروهی هدفمند و از روی تبانی و مستمر در جهت کسب منافع مادی صورت گیرد. از این رو، گروهی بودن، تبانی بین اعضا، استمرار قابل ملاحظه فعالیت مجرمانه و کسب منافع مالی ارکان جرم سازمان یافته قلمداد می شود. یافته‌های پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای به‌دست‌آمده است و در پی آنست تا سازمان یافتگی جرم را با اعانه بر اثم (مشارکت و معاونت در جرم) از حیث عناصر و مجازات مورد تحلیل و جستجو قرار دهد. دستاورد پژوهشی نویسندگان آن است که: اولاً اگرچه اعانه بر اثم لزوماً به‌صورت سازمان‌یافتگی رخ نمی‌دهد ولی با توجّه به گسترش و پیشرفت فنّاوری، شرکت در جرم به صورت گروه‌هایی سازمان‌یافته‌ای تشکیل می شوند که اعضای آن به‌طور هدفمند و منسجم و با تقسیم وظایف در ارتکاب جرم مشارکت می‌نمایند؛ بعلاوه، جرم سازمان‌یافته اصولاً با معاونت محقّق می‌شود و وجود معاونت از ارکان غالب جرائم سازمان‌یافته است؛ ثانیاً در جرم سازمان‌یافته چون همه‌ی افراد به‌صورت یک زنجیره و شبکه ای عمل می‌کنند و به دنبال یک هدف واحد هستند، شاید بتوان گفت افرادی که در جرایم تعزیری و یا حدی به‌صورت مستقیم مداخله ندارند را به عنوان شرکاء در جرم در نظر گرفت همان طور که بعضی به آن نظر داده اند؛ بر همین اساس، با سازمان یافتگی جرم، عنوان مجرمانه تغییر و به تبع آن مجازات اشد می گردد.
کلید واژگان :یافتگی جرم، اعانه بر اثم، تشکیلات، تشدید مجازات، مشارکت در جرم.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک