اثر سالیسیلیک اسید بر پارامترهای رشد و محتوای نسبی آب برگ در گل میمون

با توجه به روند افزايشي توسعه اراضي شور و كمبود اراضي مطلوب برای كشاورزي در دنیا استفاده از گونه هاي گياهي مقاوم به شوري، یا کاربرد ترکیباتی که باعث کاهش اثرهای تنش شوری و القای مقاومت در مقابل تنش در گیاهان می شوند اهميت زيادي دارد. سالیسیلیک اسید یکی از ترکیبات مفید برای گیاهان محسوب می شود که نقش مهمی در ایجاد مقاومت گیاهان به تنش های محیطی از جمله تنش شوری دارد. به این منظور جهت ارزیابی اثر سالیسیلیک اسید و شوری بر پارامتر¬های رشدی گل میمون (Anthirhinum majus) آزمایشی با دو سطح سالیسیلیک اسید( mM2 و 0) و سه سطح کلرید سدیم ( mM100 و 50 ،0) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه¬ی آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان انجام شد. در پایان آزمایش، پارامتر¬های رشدی شامل طول ساقه، وزن¬تر و خشک ساقه، طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه و همچنین محتوای نسبی آب برگ(LRWC) انداره گیری شد. نتایج نشان داد اعمال هر دو سطح شوری موجب کاهش پارامترهای رشدی نسبت به شاهد شده، در حالیکه کاربرد سالیسیلیک اسید این پارامترها را بهبود می¬بخشد. تیمار توأم سالیسیلیک اسید و شوری سبب افزایش پارامترهای رشدی شد که این افزایش فقط در شوری 100 میلی¬مول در وزن تر ساقه و محتوای نسبی آب برگ معنی دار بود.

تنش شوری، سالیسیلیک اسید، گل میمون، محتوای نسبی آب برگ