زمینه و هدف: اين پژوهش با هدف ارزيابي اثربخشي گروه درماني شناختي-رفتاري بر اميدواري زنان مبتلا به سرطان پستان صورت گرفت. اين پژوهش مطالعه‌اي شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. به اين منظور ، 30 بيمار مبتلا به سرطان پستان که تحت شیمی درمانی قرار داشتند به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. روش: ابزار گرد آوري داده ها پرسشنامه اميدواري ميلر بود كه پيش از آغاز گروه درماني و در پايان دوره‌ي درمان به وسيله‌ي بيماران دو گروه تكميل شد. یافته ها: گروه درماني به گونه‌اي معنا دار به افزايش اميدواري بيماران گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل پس از درمان و پس از پیگیری 4ماهه منجر شد (0001/0p<) اما چنين تغييراتي در گروه كنترل مشاهده نشد. نتیجه گیری: همان‌گونه كه پژوهش‌هاي پيشين نشان دادند، جلسه‌هاي گروه درماني شناختي-رفتاري تاثيري مثبت بر افزايش اميدواري دارند و نتايج اين پژوهش ضرورت بكار گيري درمانهاي روانشناختي در كنار درمانهاي متداول دارويي براي بيماران را نشان مي‌دهد.
