چکیده :

تواناسازی کارکنان، یک راه اساساً متفاوت برای کارکردن انسانها با یکدیگر است بدین معنی که کارکنان نه تنها برای انجام یک کار، بلکه برای کارکرد بهتر سازمان احساس مسئولیت می کنند. کارمند جدید یک حلال فعال مشکلات است که در برنامه ریزی کارها و سپس انجام و تکمیل آنها کمک می کنند. تیم های کار، بطور مستمر، برای بهبود عملکرد و کسب سطوح بالای بهره‌وری با یکدیگر همکاری می‌کنند. در سالهاي اخير توانمندسازي بعنوان ويژگي مهم مديريت موفق ذكر شده، و مشاهده شده است كه توانمندسازي كليد موفقت مديريت كيفيت جامع و رقابت تجاري بوده است. توانمندسازي محيطي را بوجود مي‌آورد تا كاركنان بتوانند با اختيارات بيشتر كار كرده و در فرآيند تغيير و بهبود توليد نقش داشته باشند، نيازشان به سرپرست مستقيم كاهش يافته و در تحقق اهداف سازمان مشاركت دارند. در حقيقت، توانمندسازي تبديل نيروي كار جسمي به نيروي فكري است. توانمندسازي فرآيندي مستمر است كه با عواملي مثل فرهنگ سازماني، اعمال مديريتي، رهبران و كاركنان در ارتباط است و مي تواند اثربخشي فردي كارمندان را تقويت كند. در مقاله حاضر سعي شده است تا با مرور مستند ادبيات موضوعي مربوط به توانمندسازی منابع انسانی و عوامل مؤثر، ضمن بيان مختصر تعاريف، هدف، ابعاد و موضوعات مرتبط، و بيان مسئله، به ارائه مدلی بمنظور بررسي و سنجش عوامل مؤثر بر توسعه منابع انسانی پرداخته شد تا بعنوان مبنايي براي بررسي و مطالعات بيشتر مربوط به موضوع در دنياي واقعي باشد. در پايان، ضمن اشاره مجدد به هدف از نگارش مقاله در قالب جمع‌بندي، نتايج، كاربردهاي مديريتي و جهات تحقيقاتي آينده مربوط به موضوع بمنظور ادامه و پيگيري كار توسط ديگر محققان علاقمند ارائه شده است.

کلید واژگان :

توانمندسازی، منابع انسانی، عوامل مؤثر



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک