چکیده :

در شرایط رقابتی حاکم بر بازار، بنگاه‌های اقتصادی ملزم به مدیریت اجزای محصول (قیمت، کیفیت و کارکرد) هستند، زیرا در اقتصاد امروز، حفظ یک مزیت رقابتی به مدت طولانی غیرممکن است. این محیط تجاری رقابتی، مؤسسات را ملزم کرده است که محصولاتی را با کیفیت و مطابق خواست مشتریان، را در حالی که قیمت های فروش کاملاً توسط بازار تعیین می ‌شود تولید کنند. یکی از مهمترین تکنیک هایی که می تواند مؤسسات را در این راه کمک کند سیستم هزینه یابی بر مبنای هدف (TC ) است. TC سیستم مدیریت هزینه است که برای بهبود بخشیدن محصولات، با سطح کافی سودبخشی مورد نظر برای تایید محصولات طراحی شده است. TC تکنیکی است که از آن به طور گسترده برای کنترل هزینه در طول پیشرفت تولید استفاده می شود. علی رغم درون یابی استراتژیک هزینه تولید، عملیاتی سازی آن در طول پیشرفت تولید و تجزیه دقیق عناصر سازنده آن ضروری است. نقش اصلی هزینه یابی بر مبنای هدف این است که تنها محصولاتی که می توانند در یک هزینه کمتر یا مساوی با هزینه مجازشان تولید شوند، ساخته شوند. هدف اصلی این مقاله، توصیف سیستم هزینه یابی بر مبنای هدف و مقایسه آن با سیستم هزینه یابی سنتی بوده، همچنین مدلی در رابطه با تصمیم گیری های مربوط به تولید ارائه گردیده و در انتها موانع پیاده سازی این سیستم در ایران نیز بررسی می گردد.

کلید واژگان :

ترازیابی، تصمیم گیری های مربوط به تولید، سیستم هزینه یابی بر مبنای هدف، قیمت هدف، مهندسی ارزش، هزینه مجاز، هزینه یابی سنتی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک