پيش بيني مصرف سوختهاي فسيلي درنيروگاه هاي ايران تاسال1404باتاكيد برپايداري زيست محيطي

مصرف بيرويه سوختهاي فسيلي در كشور را ميتوان مهمترين عامل تهديدكننده محيط زيست دانست. در سال- هاي گذشته به علت ارزان بودن سوخت در ايران ، نيروگاههاي حرارتي محور توسعهي شبكه ي برق بودهاند. با توجه به نقش مهم نيروگاهها در ميزان مصرف منابع انرژي ، اين مقاله اقدام به پيشبيني مصرف سوختهاي فسيلي تا سال 1404 در اين بخش مي نمايد.براي اينكار از روش خودرگرسيوني ميانگين متحرك انباشته ( آريما ) استفاده مي شود. دوره مورد مطالعه شامل سالهاي 1346 تا 1391 مي باشد كه 3 سال آخر براي سنجش توان پيشبيني الگو استفاده ميشود آيا حركت مصرف بخشهاي صنعتي كشور( در اينجا » .در اين مقاله به يك سؤال اساسي نيز پاسخ داده ميشود اينكه نتايج حاصل نشان دهندهي ادامهي روند « ؟ نيروگاهها ) در مصرف سوخت فسيلي با سند چشم انداز 1404 تطابق دارد افزايشي مصرف در اين بخش و هدر رفت ميزان قابل توجهي ازمنابع فسيلي تا سال مذكور در نيروگاههاي كشور مي باشد كه در واقع اين روند با مؤلفههاي حوزهي انرژي در سند چشم انداز 1404 همسو نيست و از طرفي شرايط موجود در واقع با حركت به سمت توسعه همراه با پايداري زيست محيطي همخواني ندارد. با توجه به شرايط محيط طبيعي كشور، روي آوردن به توسعهي روزافزون توليد برق از منابع غير فسيلي هم از جهت زيست محيطي و هم جلوگيري از اتلاف منابع بسيار راهگشا خواهد بود

پيش بيني ، نيروگاه ، مدل آريما ، سوخت هاي فسيلي