عرفان در شعر ابن فارض مصری

ابن فارض شاعر نامدار قرن ششم هجری به مانند دیگر شعرای صوفی شعرش از تکرار مضامین سرشار است وبا مدیحه تائیه کبرای اش از شهرتی بی مانند درمیان عرفا بهره مند شده است اودر بیان حقیقت محمدی و وحدت وجود به مانندشعرایی چون حلاج دچار حلول نشده است وعرفان او رنگ وبوی رهروی است که درجستجوی گمشده ای محبوب می باشد هرچند به باور برخی تنها باتأویل می توان خمریات او را از بدیهه سرائیهای ابی نواس ممتازنمود،ولی به جهت شطحیاتی که در عالم خلسه (بیخودی) سروده است برخی اندیشمندان چون ابن تیمیه اوراتکفیر نموده اند.

عرفان،ابن فارض، وحدت وجود، خمریه