نقش ترویج و آموزش کشاورزی در سلامت و امنیت غذایی

رشد بی رویه جمعیت و لزوم تأمین غذای آنان، فشار بیش از اندازه بر منابع طبیعی و محیط زیست را به دنبال دارد، این مسئله محیط زیست و حیات نسل های آینده را با خطر مواجه می سازد. در جوامع مختلف تأمین امنیت غذایی و دستیابی به خود کفایی در تولید محصولات کشاورزی و محصول سالم امری ضروری است، و یکی از مهمترین عواملی است که بهبود محصولات و افزایش عمکلرد محصولات و تولید غذای سالم و افزایش سلامت و امنیت غذایی در بخش کشاورزی به همراه دارد، ترویج و آموزش کشاورزی است. بنابراین به کارگیری روش های کاهش استفاده از کودهای شیمیایی، فرآورده های هورمونی، سموم دفع آفات نباتی و سایر عوامل خطرزا که سلامت انسان، محیط زیست و بخش کشاورزی را با خطر مواجه می سازد می توان به سلامت غذایی و امنیت غذایی رسید، به همین منظور ترویج و آموزش کشاورزی جهت تولید مواد غذایی با کیفیت، سالم و مورد نیاز جمعیت رو به رشد می توان تدبیری مناسب جهت افزایش تولید، بهره وری، امنیت غذایی، بهبود سلامت انسان و کاهش مشکلات ناشی از تخریب محیط زیست باشد. این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابع مکتوب و سایت های اینترنتی تدوین شده است تلاش دارد، ضمن تبیین نقش ترویج و آموزش کشاورزی در سلامت و امنیت غذایی، اهمیت و نقش ترویج و آموزش کشاورزی را به عنوان یکی از عوامل مهم و انکار ناپذیر درکشاورزی، امنیت غذایی، محیط زیست و همچنین جلوگیری از تخریب محیط زیست دارد را بررسی، و در این زمینه راهکارهای لازم را ارائه نماید.

ترویج و آموزش کشاورزی، محیط زیست، سلامت غذایی، امنیت غذایی