بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و بکارگیری فناوری اطلاعات در سازمان منطقه آزاد چابهار

فرهنگ سازماني، نوعي برنامه ريزي انديشه جمعي است كه در ساليان اخير به عنوان يك تفكر غالب در عرصه سازمانها مطرح بوده است. اين انديشه جمعي، متمايز كننده اعضا از يك گونه به گونه ديگر است. هر كس به نوعي با جمع و گروههاي انساني كاركرده باشد، از وجود اين پديده مهم سازماني آگاه است. اين پژوهش به منظور بررسي رابطه فرهنگ سازماني و بكارگيري فناوري اطلاعات و ارتباطات در سازمان منطقه آزاد تجاری صنعتی چابهار انجام شده است. روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري كاركنان اداري سازمان منطقه آزاد چابهار به تعداد 600 نفر داراي تحصيلات ديپلم تا فوق لیسانس در نظر گرفته شدند و تعداد نمونه به روش تصادفي طبقه اي 330 نفر انتخاب گرديده است. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه محقق ساخته فرهنگ سازماني بر مبناي ويژگيهاي هفتگانه رابينز که چهار ویژگی مدنظر قرار گرفته و پرسشنامه فناوري اطلاعات و ارتباطات بر مبناي مهارتهاي هفتگانه ICDL که چهار مهارت بکار گرفته شده است.اعتبار پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ براي فرهنگ سازماني 90/0 و اعتبار پرسشنامه فناوري اطلاعات و ارتباطات 86/0 تعيين گرديده است. براي تجزيه و تحليل سوالات پرسشنامه و بررسي سؤالها علاوه بر آمار توصيفي از آزمون ضريب همبستگي پيرسون نیز استفاده شده است. نتايج حاصل از سؤالات پژوهش به شرح زير است: 1- به طور كلي از نتايج اين گونه اسنتباط مي گردد كه به نظر اكثريت كاركنان سازمان منطقه آزاد چابهار ، ارتباط مؤثری بين فرهنگ سازماني و بكارگيري فناوري ارتباطات و اطلاعات وجود دارد. 2- بطور كلي از نتايج اينگونه استنباط مي گردد كه بين ويژگيهاي فرهنگ سازماني (نوآوري و ريسك پذيري، توجه به افراد، توجه به گروه،) با بكارگيري ICT رابطه معناداري وجود دارد و بين یک ويژگي ديگر از ويژگيهاي فرهنگ سازماني (شامل توجه به جزئيات) با بكارگيري ICT رابطه معناداري وجود ندارد.

فرهنگ سازمانی - فناوری اطلاعات - سازمان منطقه آزاد چابهار