امروزه با توجه به نوسانات شدید شاخص های بازار، بهینه سازی سبد های مالی چند هدفه تحت شرایط عدم قطعیت و نا دقیق، امری ضروری به نظر می رسد. معمولا برنامه ریزان در شرایط عدم قطعیت از رویکرد احتمالی و در شرایط نا دقیق از رویکرد فازی استفاده می کنند. روش برنامه ریزی "دسترسی به مقصد بوده و نسبت به سایر »با کسب اطلاعات اولیه از فرد تصمیم گیرنده« از جمله روش های برنامه ریزی احتمالی است که در دسته بندی ،"مقید شده تصادفی روش های برنامه ریزی احتمالی دارای مزیت های می باشد. در این مطالعه برای بهینه سازی سبد مالی چند هدفه، این روش با برنامه ریزی خطی فازی تلفیق شده است .نتایج به دست آمده از مقایسه دو روش برنامه ریزی دسترسی به مقصد مقید شده تصادفی و روش پیشنهادی تحت شرایط یکسان، بیانگر آن است که نتایج روش ارائه شده سازگاری بیشتری با خواسته های تصمیم گیرنده نشان می دهند.
کلید واژگان :
بهینه سازی سبد مالی، تصمیم گیری تحت شرایط عدم قطعیت و نا دقیق، روش های با کسب اطلاعات اولیه از تصمیم گیرنده، برنامه ریزی تلفیقی احتمالی و فازی
