سنجش وضعیت خودکارآمدي شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان خودکارآمدي شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بود. روش پژوهش پیمایشی است. جامعه آماري این مطالعه تمامی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بودند که با استفاده از روش نمونه گیري تصادفی طبقه اي از میان آنها 260 نفر انتخاب شد. از پرسشنامه خودکارآمدي شغلی ریگز و/ کنایت ( 1994 ) استفاده شد که پایایی آن بر اساس روش آلفاي کرونباخ 82/. تعیین گردید. براي تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t تک گروهی، t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدي شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا همدان بالاتر از حد متوسط است. خودکارآمدي شغلی کارکنان در مؤلفه هاي باور خودکارآمدي فردي و پیامدهاي جمعی بالاتر از حد متوسط است. باورهاي کارآمدي جمعی در حد متوسط و کمترین مقدار در مؤلفه انتظار پیامدهاي فردي است. بین همه ي مؤلفه هاي خودکارآمدي شغلی بایکدیگر رابطه مثبت و معنی داري وجود دارد. نتایج آزمون t براي گروه هاي مستقل نشان داد بین خودکارآمدي شغلی کارکنان براساس جنسیت تفاوت معناداري وجود ندارد. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین خودکارآمدي شغلی کارکنان به لحاظ میزان سن و تحصیلات تفاوت معناداري وجود ندارد.

خودکارآمدي شغلی، کارکنان، دانشگاه بوعلی سینا .