چکیده :

گاهی اوقات برخی از اطلاعات فنی که تحت مالکیت شخصی قرار دارند بدلیل داشتن شرایط خاص، دارای وصف محرمانگی می باشند. به گونه ای که به خاطر محرمانه بودنشان دارای ارزش تجاری می گردند. به همین جهت باید مورد حمایت قرارگیرند. به همین دلیل قسمت (ب) از بند 2 ماده ی 39 موافقتنامه ی تریپس از جمله شرایط لازم برای حمایت از اینگونه اطلاعات را داشتن وصف محرمانگیکه منجر به ارزش تجاری شود دانسته است. لذاباید با ایجاد قوانین و اصول حقوقی در سطوح داخلی و بین المللی از افشای آنها جلوگیری نمود و در صورت افشای این نوع اطلاعات، تدابیر لازم جهت جبران خسارات را اندیشید و دراولین فرصت از استمرار و اشاعه ی آن جلوگیری نمود. چراکه با امکان دسترسی از سوی رقبای تجاری و اشخاص متفاضی، صاحبان و دارندگان اینگونه از مالکیتهای فکری با خسارات چشم گیری روبرو می شوند. وسعت این خسارات تا حدی است که امکان نابودی کامل دارنده ی آن فن آوری را فراهم می سازد. افشای اسرار تجاری و ورود خسارات ناشی از آن، درمیان قالبهای قراردادی ایجاد شده از سوی نظام معاملاتی مالکیت های فکری محور، بیشتر متوجه قالب قراردادی لیسانس است. چرا که در آن، مجوز حقوقی بهره برداری تجاری از دانش فنی، بدون انتقال حقوق مالکانه صادر می گردد. لذا اهمیت بررسی این موضوع در قراردادهای لیسانس دوچندان می گردد. یکی از مهمترین موارد، برای جلوگیری از افشای اسرار تجاری یا جبران و جلوگیری از ازدیاد میزان خسارات، تعیین مبنایی مناسب برای مسئولیت مدنی در این حوزه است.

کلید واژگان :

مسئولیت، مبانی، اسرارتجاری، افشا، قراردادلیسانس، تقصیر، خسارت



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک