چکیده مقدمه: مشکلات در پردازش های حسی و ویژگی های روان شناختی همایند ممکن است سبک ساز رفتارعای ناهنجار در کودکان گردد که بازخورد اجتماعی آن می تواند نشانگر یک اختلال باشد. هدف: پژوهش حاضر تعیین تفاوت پردازش حسی و تاب آوری در کودکان سلوک، ADHD و عادی در شهر گرگان بود. روش: پژوهش علی مقایسه ای یا پس رویدادی بوده است و جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی کودکان 7 تا 12 سال پسر مبتلا به اختلال سلوک، ADHD و کودکان عادی شهرستان گرگان در کلینیک های درمانی (20 اختلال سلوک، 20 اختلال بیش فعالی/ کم دقتی و 20 کودک عادی) تشکیل دادند. با توجه به طرح پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند از نوع قضاوتی انتخاب شدند. با توجه به ابزارهای پژوهش پروفایل دان (1999) از والدین کودکان دریافت گردید و مقیاس تاب آوری کودک و نوجوان(CYRM-28) مستقیما از کودکان سوالات پرسیده شد و اطلاعات دریافت گردید. نتیجه گیری: با توجه به تحلیل واریانس چند متغیره نتایج حاکی از آن است که در مجموع بین پردازش شنیداری ( 04/0>P ،296/3F=) و دیداری ( 000/0>P ،593/9F=) در دو گروه تفاوت وجود دارد و همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان می دهد که در مجموع تفاوت معنادار در پردازش شنیداری در گروه کودکان سلوک با عادی، عادی با ADHD وجود دارد و پردازش دیداری در گروه کودکان سلوک با عادی، سلوک با ADHD متفاوت است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گیری نمود که گروه کودکان سلوک و ADHD در شرایط نامساعد تری در پردازش شنیداری و دیداری به تناسب کودکان عادی می باشند و گروه کودکان سلوک در پردازش دیداری از کودکان ADHD شرایط بهتر و و کودکان ADHD در پردازش شنیداری از کودکان سلوک وضعیت بهتری دارا بودند، که نیازمند توجه ویژه به این الگوهای پردازشی در حوزه ی درمان با عنایت به رویکردهای آموزشی متمرکز تر می باشند.
کلید واژگان :اختلالات کودکان، تاب آوری، پردازش حسی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک