اخلاق اسلامی درتعلیم وتربیت

سعدیا گرچه سخندان ومصالح گویی به عمل کار بر آید به سخندانی نیست قرآن کریم حسن اخلاقی وعنصرحیات اخلاقی رامنبعث ازفطرت درونی می داندوبدین سان قانون اخلاقی درنفس انسان ازآغاز نقش بسته است مرادازتربیت اخلاقی چگونگی به کارگیری وپرورش استعدادهاوقوای درونی برای توسعه وتثبیت صفات دررفتارهای پسندیده اخلاقی ونیل به فضایل عالی اخلاق ودوری ازرذیلتها ونابودکردن آنهااست باتوجه به نقش مهم اخلاق درفرآیند تربیت وتعلیم درزندگی بشر وهمچنین ویژگی های مهم مربی دربه فعلیت رسیدن نقش مهم درایجاد تغییروتحول وهمچنین به نشاط رسیدن متربی وآموختن هرآنچه که درزندگی اوموردنیازاست نویسنده دراین پژوهش برآن است باروش تحلیلی اسنادی وهمچنین باکمک گرفتن ازاحادیث معصومین(ع) به مراتبی ازاخلاق اسلامی درتربیت وتعلیم بپردازدو اگردرآموزش مدارس تلفیقی از اخلاق اسلامی وتربیت وتعلیم بوجودآید بی تردید به نظامی ازشاخص های علمی اخلاقی درپرتو سیره ائمه ومطلوب آن بزرگواران می توان دست پیداکردهیکی ازراههای ایجادمحبت دردل متربی احترام به مخاطب است اگرمربی درتربیت اخلاقی تکبرورزد ازدیگران فاصله می گیرد وازهمکاری ومشورت بادیگران خودرابی نیاز می داندوشخصیت متربی راتحقیرمی کند وبه هیچ وجهی خطاهای خودرا نمیتواندبپذیرد وگفتن "نمی دانم "راندارد معلم ومربی مقید به اخلاق اسلام وسیره ائمه ومعصومین اگراز متربی خطایی دید نباید درباره ی او سریع تصمیم بگیردبلکه درابتدا بافروبردن خشم وناراحتی خود علت این رفتارراازدانش آموز جویاشود تعلیم و تربیت گاهی در تدریس و بیان تجلی می یابد و گاهی در رفتار معلم و مربی. به مراتب آموزش عملی در اثرگذاری، نقش مهمتری داردبنابراین آموخته های مربی بایدبا رفتار ظاهری وی درهم تنیده شوند تااثرگذاری بیشتری برروی متربی بگذارندواعتماد متربی را بایگانگی علم وعمل بدست آورد

تربیت اخلاق تعلیم مربی متربی