در تاریخ جهانگشای جوینی طنز و تعریض به هم آیخته اند و هر کجا که آشکارا امکان نقد نبوده؛ طنز لباس تعریض به تن پوشیده است. طنز در حقیقت اعتراضی است بر مشکلات اجتماعی، بی عدالتی ها، نابسامانی ها و بی رسمی های که در یک جامعه وجود دارد، و هر گاه امکان بیان مستقیم و بی پرده آن نبوده به صورت طنز پنهان و در قالب تعریض و کنایه ارائه شده است. موضوع این پژوهش بررسی بکار گیری صنعت طنز و تعریض در تاریخ جهانگشای جوینی است و هدف از آن بررسی و تبیین مفهوم طنز و تعریض، بررسی رابطه طنز و تعریض، پیشینه آن در ادب فارسی و نهایتاً بررسی طنز و تعریض در تاریخ جهانگشای جوینی می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بر اساس مطالعات کتابخانه ای و منابع اینترنتی بوده است؛ که از نتایج این پژوهش آشکار شدن طنز پنهان جوینی به شکل تعریض در تاریخ جهانگشای است. جوینی در اثر فاخر خویش ضمن ثبت دقیق وقایع تاریخی با نثری فنی و فاضلانه با هوشیاری و تیزبینی پرده از چهره خونخوار و وحشی مغولان برداشته است؛ عموماً جوینی با تعریض و کنایه انتقادات تند و تلخ خود را نسبت به وحشی گری مغولان در کتاب تاریخ جهانگشای با هنرمندی به گونه ای کاملاً ظریف و پنهان بیان نموده؛ بی آنکه وادار به مستقیم گوی شود؛ فساد اخلاقی و خوی ستم گری و سفاکی مغولان را با زبانی کنایی به باد انتقاد می گیرد.
کلید واژگان :تاریخ جهانگشا، عطاملک جوینی، تعریض، طنز، علوم بلاغی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک