بازشناختی شرب خمر از دیدگاه فقهی و حقوقی و تدابیر پیشگیری از آن در سیاست جنایی ایران

یکی از جرایمی که مورد اتفاق فقهای اسلام قرار دارد شرب خمر است و نص صریح قرآن به این حکم دلالت دارد و در ماده ۲۶۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نیز پیش بینی شده است. در این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی می‌باشد سعی بر آن شد تا به موضوع بازشناختی شرب خمر از دیدگاه فقهی و حقوقی و تدابیر پیشگیری از آن در سیاست جنایی ایران پرداخته شود. اما مسئله‌ای که همواره در بین فقهای عامه و خاصه مطرح است آن است که مصادیق شرب خمر و آنچه موجب اجرای حد به مرتکب می‌شود چیست؟ آیا این جرم از دیدگاه عرف فقط از طریق نوشیدن صورت می‌پذیرد یا استعمال از راه‌های دیگر موجب ثبوت این حد است؟ که در این پژوهش به این سوالات و مباحث پیرامون آن پرداخته شده است که هدف از آن شناخت مصادیق شرب خمر می باشد که نتیجه آن می تواند آشنایی بیشتر افراد جامعه با عواقب ناشی از مصرف مسکرات و نهایتا کاهش جرایم، حبس زدایی، و به دنبال آن از نظر اقتصادی به حداکثر ممکن برسد.

شرب خمر؛ سیاست جنایی ایران؛ پیشگیری؛ فقهی و حقوقی.