اين پژوهش، با هدف بررسی رابطه بين ميزان استفاده اعضای هيئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد از فنّاوری اطلاعات و ارتباطات با ميزان انگيزه، روزآمد شدن محتوای درسی کلاس، و جذابيت کلاس درس در سال تحصيلی 87-88، به‌منظور توانايی کاربرد مؤثر فنّاوری اطلاعات و ارتباطات در کلاس درس، تأثير آن بر انگيزه مدرسان و فراگيران و روزآمد شدن مطالب درسی کلاس و بررسی مشکلات و چالش‌های احتمالی در استفاده از آن و ارائه راهکار در برخورد با مشکلات تدارک ديده شده است. جامعه آماری مورد مطالعه 274 نفر از اعضای هيئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به‌صورت تصادفی- طبقه‌ای انتخاب شدند. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، از نوع پژوهش‌های کاربردی و توصيفی پيمايشی و نيز براساس روش پژوهش، از نوع پژوهش‌های همبستگی بوده است. جهت ابزار گردآوری داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته که به‌صورت چهره به چهره و دقيق پر شد، مشاهده و مصاحبه با اساتيد که براساس آن، مشکلات‌شان را در استفاده از فنّاوری اطلاعات و ارتباطات بيان نمودند، استفاده شد. در بررسی نتايج اين پژوهش، رابطه بين ميزان استفاده اعضای هيئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد از فنّاوری اطلاعات و ارتباطات با روزآمد شدن محتوای کلاس درس، ميزان جذابيت کلاس و سطوح ميزان انگيزه آنان (کم، متوسط، زياد)، طبق آزمون آناليز واريانس يک‌طرفه ، فرض برابری متوسط ميزان استفاده اعضای هيأت علمی از فنّاوری اطلاعات و ارتباطات در هر سه مورد رد می‌شود. به‌عبارتی، اختلاف معنی‌داری (مثبت) بين آنها وجود دارد که به‌ترتيب کم به زياد در تمام موارد به‌صورت 1) کم، 2) متوسط، و 3) زياد است.
کلید واژگان :فنّاوری اطلاعات و ارتباطات، اعضای هیئت علمی، روزآمد شدن محتوای درسی، جذابیت کلاس، سطوح انگیزه، دانشگاه فردوسی مشهد،
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک