چکیده :

در حكمت متعاليه صدرایی حقيقت علم عین حقيقت وجود است، در نتيجه علم همچون وجود بسيط و داراي سلسله مراتب حقيقي مي باشد. اگر چه بر مبناي مشرب عرفا حقيقت علم، واحد شخصي است و هر علمي كه خارج از آن واحد شخصي فرض شود، حقيقت علم نيست، بلكه ظهور همان حقيقت است.در تحلیل و بررسی مراتب علم الهی پس ازاثبات علم ذاتی الهی، تحلیل کیفیت علم الهی به ماسوا حائز اهمیت است.تاثیر پذیری بحث علم الهی و سلسله مراتب آن از متون دینی در نظام حکمت صدرایی بسیار برجسته و مشهود است و مفاهیمی همچون عنایت، قضا و قدر، که از متون دینی اقتباس شده اند، با مراتب علم الهی قابل تطبیق است. در این مقاله مراتب علم الهی و ارتباط آنها با یکدیگر بر مبنای حکمت متعالیه صدرایی مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلید واژگان :

علم الهی، عنایت، ذات، افعال الهی، هستی



ارزش ریالی : 1200000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک