درياچه ها و تالاب ها به عنوان يكي از بارزترين زيبايي هاي خلقت، مفيدترين و در عين حال آسيب پذيرترين اكوسيستم هاي طبيعت به شمار مي روند، اين زيستگاه هاي حياتي و متنوع از جمله نظام هاي حيات بخشي هستند كه مطلقا جايگزين ندارند؛ اما هيچ يك از اكوسيستم هاي جهان به اندازه تالاب ها صدمات ناشي از مخاطرات محيطي و برخوردهاي سطحي و كوته فكري بشر را تجربه نكرده اند. هدف تحقيق حاضر، بررسي اثرات كاهش سطح آب درياچه اورميه در اقتصاد كشاورزي روستاهاي دهستان مرحمت آباد شمالي شهرستان مياندوآب مي باشد. نوع تحقيق كاربردي، روش تحقيق توصيفي- تحليلي، روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني و جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از تحليل عاملي و به شيوه تحليل مولفه هاي اصلي استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق كشاورزان بهره بردار دهستان مرحمت آباد شمالي مي باشد. بنابر سر شماري عمومي كشاورزي در سال 1382، كشاورزان بهره بردار اين دهستان در اين سال برابر با 1437 بهره بردار كشاورز بوده كه تعداد 264 كشاورز از طريق فرمول كوكران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد، با كاهش سطح آب درياچه اورميه و وزش توفان و بادهاي شديد بتدريج موجب انتقال نمك به مزارع كشاورزي منطقه شده و منجر به كاهش سطح زيركشت محصولات كشاورزي، كاهش توليد، شور شدن برخي از اراضي كشاورزي، كاهش سطح آبهاي زير زميني، از بين رفتن تعدادي از درختان ميوه و در نتيجه موجب كاهش تمايل به انجام فعاليت هاي كشاورزي شده است. علاوه بر اين، افزايش هزينه استفاده از ماشين آلات كشاورزي، نبودن شيوه هاي جديد توليدي به جهت آگاهي كم، كمبود درآمد و ... باعث كاهش اشتغال در بخش كشاورزي در سطح دهستان شده است.
کلید واژگان :اقتصاد روستايي، مخاطرات محيطي، تحليل عاملي، تالابها
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک