مقاله حاضر به بررسی تعیینکنندههای قوی بار دفاعی (سهم مخارج دفاعی از تولید ناخالص داخلی) در ایران طی سالهای 1391-1338 و در شرایط عدم اطمینان مدل پرداخته است. به این منظور از 19 متغیر که بر اساس مبانی نظری، مطالعات تجربی و ساختار ایران بر روی بار دفاعی مؤثرند، در سه دسته: متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و استراتژیک استفاده شده است. روش مورد استفاده نیز رویکرد متوسطگیری بیزی برآوردهای کلاسیکی (BACE)، بهدلیل ویژگیهای مناسب برای درنظرگرفتن فرض عدم اطمینان مدل است. با برآورد 40000 رگرسیون و میانگینگیری بیزی از ضرایب این رگرسیونها، متغیرهای مؤثر مشخص شدهاند. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که تعیینکنندههای قوی اندازه بار دفاعی در ایران بهترتیب عبارتند از: متوسط بار دفاعی کشورهای جهان، متوسط بار دفاعی کشورهای خاورمیانه، سهم درآمدهای نفتی از تولید ناخالص داخلی، جنگ تحمیلی و وقفه بار دفاعی (متغیر وابسته). بر اساس این نتایج میتوان گفت که بیشتر متغیرهای تعیینکننده قوی بار دفاعی در ایران، استراتژیک بودهاند.
کلید واژگان :بار دفاعی، تهدید، ایران، متوسطگیری بیزی برآوردهای کلاسیکی (BACE).
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک