چکیده :

ارزيابي كاربري اراضي شهري به عنوان هسته اصلي برنامه ريزي شهري، نقشي مهم در ساماندهي فضايي- مكاني شهرها ايفا مي كند. روستا - شهر گلوگاه در سال 1381 تبديل به نقطه شهري شده و با جمعيتي معادل 5114 نفر در جنوب شهرستان بابل قراردارد،كه به لحاظ ساماندهي مكاني- فضايي كاربري اراضي شهر، نابسامان مي باشد. علل اين نابساماني را بايستي عمدتاً در توپوگرافي شهر، ضعف مديريت، عدم اجراي قوانين و مقررات شهرسازي جستجو كرد. نتايج بررسي هاي كمي سطوح و سرانههاي شهري موجود و افق ده ساله آتي شهر( 1395 )، نشان ميدهد كه مساحت كاربريهاي داير روستا- شهر گلوگاه با توجه به سرانه ها و استانداردها حدود 123873 مترمربع كمبود فضا دارد. در تحليل كيفي كاربري اراضي شهر با استفاده از نرم و با توجه به شاخص هاي ارزيابي(مطلوبيت، ظرفيت، سازگاري)، نتايج حاصل بيانگر آن است Arc GIS افزاز كه مكان گزيني اكثر كاربري هاي اين شهر در ماتريس مطلوبيت، شرايط آن نسبتاً نامطلوب بوده، گرچه از لحاظ سازگاري، درحد نسبتاًسازگار بوده، در عين حال از حيث ماتريس ظرفيت، غير از كاربري تجاري و اداري، ساير كاربري ها نتوانسته اند جمعيت سطح شهر و حوزه نفوذ آن را تحت پوشش مناسب قرار دهند. يافته هاي حاصل از اين تحقيق بيانگر آن است كه بايستي به توسعه درون بافتي شهر انديشيد و با در نظر داشتن شاخص هاي مكان گزيني كاربري ها به تفكيك قطعات و باز توزيع فضايي - مكاني اراضي شهر پرداخت.

کلید واژگان :

.Arc GIS ، كاربري اراضي، ارزيابي كيفي، ارزيابي كمي، روستا - شهر گلوگاه



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک