مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقايسه الگوهاي باليني شخصيت و نشانگان باليني در بيماران مبتلا به صرع فوكال، ژنراليزه و افراد بهنجار بود. روش: اين پژوهش از نوع علي- مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر افراد مصروع ژنراليزه و فوكال شهر تبريز در سال 1390 بودند كه از اين جامعه تعداد 100 نفر بيمار مصروع (50 نفر صرع ژنراليزه و 50 نفر صرع فوكال) به شيوه در دسترس انتخاب شدند. همچنين گروه بهنجار نيز 50 نفر بودند كه از جميعت عادي و از طريق نمونه¬گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و از لحاظ سن، تحصيلات و طبقه اقتصادي با نمونه بيمار همتاسازي شدند. براي جمع¬آوري داده¬ها نيز از پرسشنامه ميلون3 استفاده شد. همچنين براي تجزيه تحليل داده ها از تحليل واريانس چند متغيره استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين الگوهاي باليني شخصيت و نشانگان باليني مصروعين ژنراليزه و فوكال و افراد بهنجار تفاوت معناداری وجود دارد. نتيجه گيري: بنابراین صرع می¬تواند از نظر بالینی همراه با تغییر در احساس، رفتار و ادراک باشد. در واقع بیماران مبتلا به صرع نیمرخ روانی خاصی داشته و بافت روانشناختی و هیجانی ویژه ای را تجربه می¬کنند.
کلید واژگان :شخصیت، صرع، فوکال، ژنرال.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک