از نمودهاي اصلی اثرگذاري متقابل انسان و محیط پیرامونش، مسکن می باشد. این نمود خصوصا در نواحی روستایی داراي جلوه بیشتري است. از دیرباز تاکنون همواره انسان به دنبال بهبود کیفیت مسکن خود بوده و این امر به خصوص در نواحی روستایی که داراي مساکن با کیفیت پائین هستند، داراي ابعاد بیشتري است. در طی سالهاي اخیر از مهمترین برنامه هاي اجرا شده جهت بهبود کیفیت مسکن روستایی اعطاي اعتبارات خرد نوسازي و بهسازي مسکن است که با آثار و نتایج متفاوتی همراه بوده است. هدف تحقیق حاضر بررسی میزان تاثیر این اعتبارات بر بهسازي سکونتگاههاي روستایی است. روش تحقیق به صورت تحلیلی- ترکیبی و روش گردآوري اطلاعات هم اسنادي و میدانی ( مصاحبه و پرسشنامه ) می باشد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات هم از آمار توصیفی ( میانگین و انحراف معیار ) و آمار استنباطی (روش ویلکاکسون) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که اعتبارات خرد توانسته است از روند مهاجرت هاي روستایی کاسته و بهبود کیفی مسکن روستایی را به همراه داشته باشد.
کلید واژگان :مسکن روستایی ، اعتبارات خرد ، مهاجرت
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک