افزایش قدرت تفکیک طیف سرعت داده لرزه‌ای با استفاده از روش خودراه‌انداز

تحلیل سرعت یکی از مراحل مهم در پردازش داده های لرزه ای می¬باشد، زیرا تخمین سرعت مناسب تاثیر قابل توجه ای بر اکتشاف مخازن نفت و گاز را دارد. امروزه روش متداول شباهت برای تخمین سرعت به کار گرفته می شود که بر مبنای جمع نمونه ها در پنجره تحلیل سرعت استوار است. طیف سرعت حاصل از این روش در مورد رویدادهای بازتابی عمیق و در مواردی که دورافت برداشت داده‌ها کم می‌باشد، دارای قدرت تفکیک پایین است. در این مقاله روش آماری خودراه انداز برای افزایش قدرت تفکیک طیف سرعت معرفی شده است. این روش بر مبنای نمونه‌برداری مجدد مکانی در پنجره تحلیل سرعت عمل می‌نماید. چنانچه سرعت مربوط به پنجره تحلیل متفات از سرعت صحیح انتخاب شود، روش خودراه‌انداز با جابجایی ردلرزه¬ها درون پنجره تحلیل، اختلاف بین دو ردلرزه مجاور را افزایش می¬دهد. این فرایند در برآورد سرعت صحیح مفید می‌باشد و باعث افزایش دقت و قدرت تفکیک طیف سرعت می‌گردد. کارآیی روش تحلیل سرعت خودراه‌انداز بر روی داده‌های لرزه‌ای مصنوعی و واقعی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن با روش متداول شباهت مقایسه گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که قدرت تفکیک طیف سرعت حاصل از روش خودراه‌انداز به مراتب بالاتر از نتیجه حاصل از روش متداول شباهت است.

تحلیل سرعت، پردازش داده‌های لرزه‌ای، شباهت، خودراه انداز