مقدمه: آموزش مداوم از روشهای بهسازی نيروی انسانی و مهم ترين نوع آموزش تجربی است، چرا که کارکنان در حين انجام کار، تجربيات و دانش کافی را کسب نموده و به تدريج افرادی خودساخته بار ميآيند. البته آموزش هايی م ی توانند موجب افزايش کارآيی شوند که هدفدار باشند. اين پژوهش با هدف ارزيابی فرآيند آموزش مداوم پرسنل آزمايشگاهی شاغل در مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام گرفت. روشها: در اين مطالعه توصيفی- مقطعی، جامعه آماری را کليه پرسنل شاغل در آزمايشگاههای تشخيص طبی تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، که طی 6 دوره متوالی در دوره های آموزشی شرکت داشتند، تشکيل ميداد (162 نفر). ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامهای محقق ساخته شامل مشخصات دموگرافيک و اطلاعات مربوط به ارزيابی فرايند آموزش مداوم در قالب پيش آزمون و پس آزمون بود. دادههای بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سنی افراد مورد مطالعه، 88/6 ± 61 /33 سال بود. 2/43 درصد از پرسنل مرد و 8/56 درصد از آنها زن بودند. 6/0 درصد از پرسنل کارشناس ارشد، 4/36 درصد کارشناس، 3/59 درصد کاردان و 7/3 درصد مدرک ديپلم داشتند. بين نتايج پيشآزمون و پسآزمون، اختلاف معنيدار مشاهده شد (05/0 P< ). بين نتايج حاصل از نظرات پرسنل، کاربرديبودن مطالب ارائه شده، نحوه ارائه مطالب و بررسی فضای برگزاری برنامه، اختلاف معنيداری ديده شد (05/0 P< ). نتيجهگير ی: آموزش مداوم پرسنل آزمايشگاهی، می تواند در ارتقاء سطح آگاهی و يادگيری های آنها، مؤثر باشد. به منظور افزايش کيفيت برنامه های آموزش مداوم بايد مباحث کاربردی بيشتری انتخاب گردند و تنظيم مناسب زمان های اختصاص داده شده برای هر مبحث مورد توجه قرار گيرد.
کلید واژگان :آموزش مداوم، پرسنل آزمایشگاهی، پیش آزمون، پس آزمون،
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک