به منظور بررسي اثرات تراكم بوته بر عملكرد دو رقم عدس، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار در مزرعه تحقيقاتي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران (كرج) در سال زراعي 1387-1386 انجام شد. تيمارهاي مورد بررسي شامل ارقام عدس (زيبا و مردم) و تراكم گياهي در 4 سطح ( 160،80 ،240 و 320 بوته در مترمربع) بودند. نتايج نشان داد كه بين ارقام از لحاظ صفات زراعي مانند ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعي و وزن صد دانه اختلاف آماري معني داري وجود داشت، ولي از نظر عملكرد دانه در واحد سطح اختلاف معني داري مشاهده نشد. با افزايش تراكم گياهي ارتفاع ساقه، عملكرد بيولوژيك و عملكرد دانه عدس افزايش يافتند، اما از تعداد شاخه هاي فرعي، تعداد غلاف در بوته و شاخص برداشت عدس كاسته شد. اين نتايج بيانگر اين واقعيت است كه افزايش تراكم بوته تا حد معيني عملكرد محصول را افزايش مي دهد و بيشتر از آن(تراكم مطلوب) نزول عملكرد دانه از طريق كاهش اجزاء عملكرد مانند تعداد شاخه فرعي درگياه، تعداد غلاف در بوته، وزن صد دانه و شاخص برداشت ميسر خواهد شد. عكس العمل ارقام عدس به تراكم بوته نشان داد كه حداكثر عملكرد دانه و بيولوژيك به ترتيب در تراكم هاي 160 و 240 بوته در مترمربع به دست آمد. بين عملكرد دانه با تعداد غلاف در بوته، عملكرد بيولوژيكي، شاخص برداشت و تعداد دانه در غلاف همبستگي هاي مثبت و معني داري وجود داشت.
کلید واژگان :عدس، تراكم بوته، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيكي، شاخص برداشت
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک