لزوم حفظ اسرار دیگران و حرمت افشای آن قبل از آن که یک تکلیف حقوقی باشد یک تکلیف اخلاقی و شرعی است که در قوانین موضوعه نیز مورد حمایت قرار گرفته است ولی مبنای تعهد اشخاص به حفظ اسرار متفاوت است. در فقه اسلامی حمایت از اسرار افراد در ابواب عناوینی چون خیانت در امانت، غیبت، امر به معروف و... اشاره شده است. و توجه آیات و روایات و احادیث حاکی از منع افشای اسرار افراد می‌باشد. در قانون تعزیرات که برگرفته شده از منابع اسلامی می‌باشد، عمل افشای اسرار حرفه ای جرم انگاری شده است و ماده 648 این قانون اصلی‌ترین ماده قانونی در باب و رکن قانونی این بزه است. مطابق این ماده کسانی که به مناسبت شغل و حرفه شان محرم اسرار دیگران می‌شوند، هرگاه در غیر موارد قانونی، اسرار مردم را افشا کنند، به مجازات قانونی محکوم می‌شوند. عنصر مادی آن، افشای سرّ می‌باشد. جرمی عمدی، ساده، آنی و قابل گذشت و در زمره جرایم حق الناسی است. عنصر روانی جرم افشای اسرار حرفه ای، علم و اراده است. مرتکب باید بداند عمل وی جرم است و آنچه را بیان می‌نماید، یک راز شغلی است و رفتار وی قابلیت افشای راز را دارد. همچنین باید عمل با اراده و عمد وی محقق گردد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مصادیق متعددی از ممنوعیت افشای اسرار حرفه¬ای و استثنائات وارد بر آن در فقه امامیه وجود دارد که می تواند به خوبی مبنای مهمی برای قوانین موضوعی افشای اسرار قرار گیرد.
کلید واژگان :اسرار حرفه ای، فقه امامیه، تجسّس، رازداری، افشاء.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک