امروزه شهرهاي کوچک، نقش و جایگاه خاصی در توزیع جمعیت، توزیع یکسان و عادلانه انواع فعالیت هاي اقتصادي و اجتماعی، تقلیل نا برابري هاي منطقه اي و در نهایت، تعادل ناحیه اي و توازن در سیستم شهري- منطقه اي دارند. هدف این مقاله، تحلیل نقش شهرهاي کوچک اندام در تعادل ناحیه اي شبکه شهري استان آذربایجان شرقی می باشد . نوع تحقیق، کاربردي- توسعه اي بوده و جامعه آماري آن شامل کلیه نقاط شهري استان است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از سرشماري هاي 1335 مرکز آمار ایران، استانداري، سالنامه هاي آماري، ادارات و سازما ن هاي - عمومی نفوس و مسکن طی سال هاي 1390 مختلف، جمع آوري شده است. همچنین جهت تعیین میزان تعادل سیستمی منطقه، از مدل هاي کمی؛ از قبیل رتبه- اندازه، ضریب آنتروپی، درجه نخست شهري، ضریب کشش پذیري، تغییر سهمی و ضریب مکانی استفاده شده است. 0/ 25 هزار نفر جمعیت) بود که حدود 075 - در سال 1390 ، استان آذربایجان شرقی داراي پنج شهر کوچک اندام ( 50 جمعیت شبکه شهري منطقه را شامل می شدند. یافته هاي پژوهش نشان می دهند که بر اساس مدل رتبه - اندازه طی سال هاي 65 تا 95، ناهماهنگی و عدم تعادل در سلسله مراتب شهري استان آذربایجان شرقی، محسوس می باشد . همچنین بررسی فعالیت هاي عمده کشاورزي، صنعت و خدمات در شهرهاي کوچک اندام نشان می دهند که این شهرها، در بخش خدمات، واردکننده می باشند و تنها شهر سراب و آذرشهر از لحاظ کشاورزي، وضعیت مساعدي دارند؛ شهرهاي عجب شیر و سردرود در همه زمینه هاي فعالیتی، وارد کننده بوده و به طور شایسته نتوانسته اند نقش مساعدي در تعادل سیستم منطقه اي ایفا نمایند. بنابراین تزریق سرمایه و امکانات به شهرهاي کوچک می تواند راهکاري مناسب براي کاهش نابرابري منطقه اي، تمرکز جمعیت و صنایع در کلان شهر تبریز باشد و در نهایت تعادل نسبی را در سیستم منطقه اي استان آذربایجان شرقی ایجاد نماید.
کلید واژگان :شهرهاي کوچک اندام، تعادل ناحیه اي، سیستم هاي شهري- منطقه اي، استان آذربایجان شرقی
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک