رابطه تاب آوری و منبع کنترل با شادکامی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر رابطه بین تاب آوری و منبع کنترل با شادکامی در دانشجویان بود. این پژوهش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 91- 1390 بودند که از این جامعه تعداد 200 دانشجو (100 دختر و 100 پسر) به روش نمونه گیری خوشه¬ای چند مرحله انتخاب شدند. برای جمع¬آوری داده‌ها از مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون، پرسشنامه منبع کنترل درونی و بیرونی راتر و سیاهه شادکامی آکسفورد استفاده شد. داده‌ها به کمک روش‌های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون همزمان و آزمون t تحلیل شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که شادکامی با منبع کنترل درونی و تاب آوری رابطه مثبت و معنی¬دار و با منبع کنترل بیرونی رابطه منفی و معنی¬دار دارد. همچنین بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، متغیرهای منبع¬کنترل و تاب¬آوری قادرند 28% از واریانس شادکامی را تبیین می‌کنند. علاوه بر این تحلیل داده‌ها حاکی از آن است که بین دانشجویان دختر و پسر در متغیر شادکامی تفاوت معنی داری وجود دارد.

تاب آوری، منبع کنترل، شادکامی، دانشجویان