پيش بيني سلامت عمومي براساس تصوير بدني، استرس و ويژگي هاي شخصيتي

هدف پژوهش حاضر پيش بيني سلامت عمومي در دانشجويان براساس تصوير بدني، استرس و ويژگي هاي شخصيتي بود . اين پژوهش از نوع همبستگي بود. 200 نفر از دانشجويان رشته هاي مختلف دانشگاه تبريز به صورت نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند . در اين پژوهش از مقياس رويدادهاي زندگي (پيكل و همكاران، 1975 )، پرسشنام ة چندبعدي روابط بدن خود (كش، 1994 )، آزمون شخصيتي (آيزنگ، 1985 ) و پرسشنامة سلامت عمومي (گلدبرگ و هيلر، 1979 ) استفاده شد . داده ها با استفاده از روش همبستگي پيرسون و روش ر گرسيون چندگانه به شيوة گام به گام تجزيه و تحليل شدند. نتايج حاكي از آن بود كه همبستگي معناداري بين فشارهاي روان شناختي و سلامت رواني و عمومي دانشجويان وجود دارد، ولي بين فشارهاي روان شناختي و تصوير بدني و سه عامل شخصيتي همبستگي معناداري وجود نداشت . همچنين، همبستگي منفي معناداري بين سلامت عمومي و ن وروزگرايي و همبستگي مثبت معناداري بين سلامت عمومي و برون گرايي وجود داشت . نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد فقط سه متغير ن وروزگرايي، تصوير بدني و استرس رواني قادر به پيش بيني سلامت رواني و همچنين، برون گرايي و .(P<0/ جسمي دانشجويان هستند ( 001 روان پريشي پيش بين سلامت رواني دانشجويان نبودند.

سلامت عمومي، تصوير بدني، استرس، ويژگي هاي شخصيتي.