مقدمه: با توجه به اهميت كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان، به خصوص سرطان پستان و تناقضات تحقيقات در مورد كميت و كيفيت تاثير مشاوره بر روي ارتقاي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان و به منظور تعيين تاثير مشاوره گروهي بر مقياس هاي عملكردي كيفيت زندگي مبتلايان به اين نوع سرطان كه تحت شيمي درماني قرار مي گيرند اين تحقيق در انستيتو كانسر بيمارستان امام خميني تهران در سال 1382 انجام گرفت. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه از نوع كارآزمايي شاهد دار تصادفي است. با مراجعه به انستيتو كانسر تهران تعداد 164 زن 55- 25 ساله مبتلا به سرطان پستان تحت شيمي درماني با سابقه ماستكتومي انتخاب شدند و در دو گروه (n=82) مراقبت استاندارد و (n=82) مراقبت استاندارد و مشاوره گروهي مورد بررسي قرار گرفتند. براي گروه تحت مشاوره 9 جلسه برنامه مشاوره گروهي طراحي گرديد. كيفيت زندگي بيماران در هر دو گروه در ابتدا و انتهاي كار توسط دو پرسشنامه استاندارد QLQ-C30, QLQ-Br23 اندازه گيري شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد انجام مشاوره پرستاري سبب ارتقاي مقياس هاي عملكردي كيفيت زندگي بيماران در گروه مورد شده است. (P<0.001). مقياس هاي عملكردي عمومي (جسماني، نقش، ذهني، احساسي و اجتماعي) و مقياس هاي عملكردي اختصاصي بيماران مبتلا به سرطان پستان (تصوير بدني و عملكرد جنسي و لذت جنسي) در گروه مورد نيز در اثر مشاوره بهبود يافته است (P<0.001). نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش كه نشان دهنده تاثير برنامه مشاوره گروهي بر ارتقاي سطح كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان تحت شيمي درماني است پيشنهاد مي گردد برنامه طراحي شده مشاوره گروهي به عنوان يك روش موثر در ارتقاي كيفيت زندگي اين دسته از مددجويان در مراكز درماني و مراقبتي- حمايتي مربوط به آن ها به كار گرفته مي شود.
کلید واژگان :كيفيت زندگي، مشاوره گروهي، شيمي درماني، سرطان پستان
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک