رابطه منابع قدرت مربیان با فضای ترغیبی، تعهد و موفقیت ورزشی بوکسورهای نوجوان ایرانی

هدف پژوهش حاضر، رابطه منابع قدرت مربیان با فضای ترغیبی، تعهد و موفقیت ورزشی بوکسورهای نوجوان ایرانی بود. روش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری کلیه بوکسورهای حاضر در مسابقات قهرمانی بوکس نوجوانان ایران سال 1394 بود (296 بوکسور). جامعه به روش تمام شمار به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار پرسش نامه های استاندارد منابع قدرت سوسمان دیپ (1989)، درک موفقیت ورزشی رابرتز و ترشر (1998)، تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993)، جو انگیزشی سایفریز و همکاران (1992) می باشد. روایی توسط 10 نفر از متخصصان و پایایی با آلفای کرونباخ به ترتیب 72/0 ، 92/0، 93/0 و 86/0 تأیید گردید. برای تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (k-s، فریدمن، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند گانه) استفاده شد. نتایج نشان داد قدرت تخصص در بین منابع قدرت دارای بالاترین میانگین رتبه ای (62/3) است. همچنین بین منابع قدرت اجبار و تخصص با موفقیت و تعهد ورزشی رابطه منفی معنی داری وجود دارد (05/0 p≤) و بین ابعاد فضای ترغیبی با موفقیت و تعهد رابطه معنی داری مشاهده گردید (05/0 p≤). توصیه می شود مربیان از قدرت تخصص بیشتر از سایر منابع قدرت برای افزایش موفقیت و تعهد بوکسورهای نوجوان در فضای ترغیبی مناسب استفاده نمایند.

قدرت مربیان، فضای ترغیبی، تعهد ورزشی، موفقیت ورزشی، بوکسور.