مقایسه حساسیت روش های میکروب شناسی و سرولوژی (ELISA,IFA) در تشخیص عفونت های هلیکوباکترپیلوری در افراد مبتلا به ناراحتی های دستگاه گوارش

با توجه به نقش محوری هلیکوباکتر پیلوری در ایجاد بیماری های معده و دوازدهه و شیوع بالای آن در ایران، تشخیص صحیح و آسان این عفونت از اهمیت زیادی برخوردار است. روش های تشخیصی به طور عمده یا بر اساس روش های تهاجمی مانند اوره آز سریع، کشت و بررسی لام مستقیم و هیستوپاتولوژی استوارند و یا بر پایه روش های سرولوژی (ELISA,IFA). هر یک از این روش ها دارای مزایا و محدودیت هایی هستند. در این تحقیق، توانایی روش های سرولوژی(ELISA,IFA) بر اساس آنتی ژن تهیه شده از سویه های باکتری های جداشده از بیماران ایرانی، در تشخیص آلودگی با هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به ناراحتی های دستگاه گوارش فوقانی، حساسیت و ویژگی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق از 175 بیمار بزرگسال مبتلا به ضایعات مختلف معده و دوازدهه که برای انجام عمل اندوسکوپی به بیمارستانن های شریعتی و آیت ا... طالقانی تهران معرفی شده بودند، بیوپسی و نمونه خون گرفته شد. به وسیله آزمایش های اوره آز سریع، کشت و بررسی لام مستقیم با رنگ آمیزی گرم، وجود هلیکوباکترپیلوری در نمونه بیوپسی بررسی گردید(gold standard). در نمونه سرم بیماران ایمونوگلوبولین IgG)) ضد هلیکوباکترپیلوری با دو روش (ELISA,IFA) اندازه گیری شد. حساسیت و ویژگی ELISA به ترتیب 2/93 درصد و 4/95 درصد و روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IFA) به ترتیب 7/95 و 7/72 درصد به دست آمد. همچنین حساسیت روش های میکروب شناسسی شامل اوره آز سریع، کشت و بررسی لام مستقیم با رنگ آمیزی گرم که به عنوان روش مرجع در نظر گرفته می شوند به ترتیب 9/88 درصد، 85 درصد و 2/91 درصد محاسبه شد. روش های میکروب شناسی، در صورتی که بیمار تحت درمان ریشه کنی یا مصرف داروهای مهارکننده رشد باکتری قرار نگرفته باشد، به عنوان روش های مرجع به شمار می روند و از ویژگی بالایی برخوردار هستند. اما هر یک از آنها به تنهایی دارای حساسیت کمتری نسبت به روش های سرولوژی است. از طرفی، روش های سرولوژی، آسان تر، مقرون به صرفه تر و کم خطرتر از روش های تهاجمی اند و در مواردی که درمان علامتی انجام می گیرد می توانند جایگزین روش های تهاجمی گردند یا در سایر موارد در کنار آنها، در تشخیص آلودگی کمک کنند.

الایزا، ایمونوفلورسانس، هلیکوباکترپیلوری