روابط عاطفي ميان والدين در خانواده، كه مهمترين نهاد تربيتي جامعه و نخستين آموزشگاه فرد شمرده ميشود، اثرگذارترين عامل حركت مطلوب فرزندان براي انتخاب سبك و شيوة زندگي اسلامي است. اين پژوهش به بررسي تعدادي از عوامل عاطفي تربيت فرزندان در خانواده ميپردازد. روش انجام پژوهش توصيفي ـ تحليلي است. به منظور گردآوري دادههاي لازم براي دستيابي به اهداف پژوهش، متون حديثي موجود و مرتبط با موضوع پژوهش با استفاده از فرمهاي فيشبرداري از منابع، گردآوري شده، با شيوة كيفي به تحليل آنها پرداخته است. نتايج اين پژوهش بيانگر آن است كه عواملي چون: همسويي بينشها و باورهاي مذهبي، انديشة از خود دانستن وجود فرزند، انساندوستي، محبت، خوشرويي، تكريم و احترام متقابل، حسن ظن (مثبتنگري)، عفو و بخشش، نيكي در برابر بديها، يار و غمخوار و ماية نشاط بودن، هديه دادن، هماهنگي ميان گفتار و رفتار، ابراز عواطف مثبت، توجه به امنيت رواني و الگودهي، از جمله عوامل تربيت عاطفي فرزندان در نهاد خانوادهاند كه در آموزههاي معصومان(ع) بر آنها تأكيد شده است.
کلید واژگان :عوامل روانشناختي، خانواده، تربيت عاطفي، فرزندان، احاديث.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک