با توجه به اهمیت مدیریت منابع آب‌های زیرزمینی، مطالعه حاضر درصدد است با برآورد میزان تقاضا برای آب کشاورزی در شرایط الگوها و سیاست-های مختلف در محدوده دشت بهار استان همدان، میزان تاثیرگذاری این الگوها بر میزان برداشت و در نتیجه پایداری برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی را مورد بررسی و مقایسه قرار دهد. برای این منظور از تابع تقاضای مشتق‌شده از تابع هزینه محصولات کشاورزی استفاده شد. داده‌های لازم به صورت پیمایشی و با استفاده مصاحبه و تکمیل پرسشنامه در قالب روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای طبقه‌بندی شده جمع‌آوری شدند. نتایج نشان داد هم‌اکنون که شرایط دخالت دولت و کنترل قانونی برقرار است میزان برداشت به ازای هر هکتار برابر با 15855 مترمکعب است که می‌توان آن را برداشت بی‌رویه در نظر گرفت. نتایج میزان برداشت در شرایط الگوی مشارکت کامل بهره‌برداران در کنترل برداشت از آب‌های زیرزمینی یا حالت اعطای حق مدیریت به گروههای آب بران، معادل 746/9182 مترمکعب به ازای هر هکتار محاسبه شد که در میان الگوهای مورد بررسی بهترین گزینه در کاهش مصرف و حفظ پایداری آب‌های زیرزمینی به شمار می‌آید.
