تحلیل مدل آرمانی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از منظر امام خمینی (ره) با رهیافت سازه انگارانه

در نوشتار کنونی، غرض، تبیین اندیشه های سیاسی امام خمینی(ره) در حوزه سیاست خارجی بر اساس رهیافت سازه انگاری می باشد.با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حوزه سیاست خارجی از نخستین پارامترهای کلانی بود که از سوی رهبر ایران دچار تحول و بازبینی اساسی واقع شد. از یک سو، اندیشه های سیاسی امام خمینی(ره) مبتنی بر نگرش های فقهی مکتب شیعیسم می باشد و از سویی، بعد دیگر اندیشه های سیاسی ایشان مبنی بر همپوشانی میان دین و سیاست استوار است. در بحبوحه انقلاب اسلامی، دو شعار استراتژیک استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی با الهام از انگاره ها و نظریات امام خمینی، موجب رواج اندیشه تازه ای در ملت و نخبگان ایران گردید. این نظریات که صبغه ای عمیقا دینی داشت و برآیند شخصیت مذهبی امام و هدایت های مکرر و ساختار عمیق دینی در آحاد ملت ایران بود، با روشن بینی و درایت حضرت امام موجب خروج ایران از دایره بسته جهان دو قطبی و خیزش به سوی افق های تازه بود،افق هایی که اساس آن بر پایه عزت ملی، منافع ملی، حقوق انسانی و احترام متقابل بر مبنای آموزه های اسلامی استوار شده بود همچنین، محورهایی همچون، اصل صدور انقلاب، اصل نفی سبیل، عدالت جویی و عدالت خواهی، پشتیبانی از نهضت های آزادی بخش، اصل احترام متقابل و تعهد به معاهدات بین المللی، حمایت از مستضعفین جهان را می توان بنیان های نخست و اصلی سیاست خارجی مد نظرایشان تلقی نمود. لذا نویسندگان پژوهش کنونی درصدد بررسی و واپژوهی محورهای اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) در حوزه سیاست خارجی و بر اساس رهیافت سازه انگارانه می باشند.

مدلِ¬آرمانی،اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)، سیاست خارجی، سازه¬انگاری، انقلاب اسلامی ایران