هدف: در پژوهش حاضر رابطه بین محافظه‌کاری در گزارشگری مالی و اقدام احتیاطی مدیران در فرآیند سرمایه‌گذاری با توجه به شرایط اقتصادی در وضعیت ابهام مورد کنکاش قرار گرفته است. روش: محافظه‌کاری از نوع غیرشرطی طبق مدل مطرح شده توسط گیولی و هاین (2000) و اقدامات احتیاطی سرمایه‌گذاری مدیران طبق الگوی مطرح شده توسط هسیه و همکاران (2012) اندازه‌گیری شدند. تعداد 204 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 7 ساله از 1391 تا 1397 به عنوان جامعه آماری پژوهش غربال شدند. یافته‌ها: یافته‌ها بیانگر این است که اقدامات احتیاطی مدیران در فرآیند سرمایه‌گذاری تأثیر معنی‌دار و منفی بر محافظه‌کاری در گزارشگری مالی دارد؛ به علاوه، شرایط رونق اقتصادی تأثیر معنی‌دار و منفی بر محافظه‌کاری در گزارشگری مالی دارد. همچنین، رابطه بین محافظه‌کاری در گزارشگری مالی و اقدامات احتیاطی مدیران در فرآیند سرمایه‌گذاری تحت تأثیر شرایط رشد اقتصادی قرار دارد. نتیجه‌گیری: شواهد بیانگر آن است که هم در حالت کلی و هم در دوره رونق اقتصادی، اعمال رویه محافظه کارانه در گزارشگری مالی و اقدامات احتیاطی سرمایه‌گذاری شرکت‌ها راه‌حل‌های جایگزین بکار گرفته شده توسط مدیران در مواجهه با ابهام هستند. در حقیقت، شرکت‌های مواجه با اقدامات احتیاطی سرمایه‌گذاری مدیران، از محافظه‌کاری کمتری برخوردارند.
کلید واژگان :ابهام، محافظه‌کاری، اقدام احتیاطی مدیران، شرایط اقتصادی.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک