اندیشه سیاسی در هر دوره ای بر اساس دو متغیر زمان و مکان صورت بندی می شود. بدین جهت اندیشه سیاسی در ایران ضمن بهره گیری از فلسفه یونانی، از عناصر ایرانی همچون ایران شهری و وجوه اسلامی برخوردار بوده است. به همین دلیل اندیشه سهروردی همانند اندیشه سیاسی اکثر متفکران مسلمان، ترکیبی از عناصر عرفانی، ایرانشهری، اسلامی و یونانی است. در واقع سهروردی تلاش کرده است که بین عناصر سیاسی غربی، ایرانی و اسلامی سازگاری ایجاد نماید. به همین دلیل بر موضوعاتی همانند حکمت (فیلسوف شاه) یا سوفوکراسی، جایگاه سیاست در سعادت انسانی، تعامل بین اخلاق و سیاست، اتصال بین امر زمینی و آسمانی، عدالت و اعتدال تاکید می کند.
