علائ الدین مغلطای

مغلطای بن قلیچ؛ عالم معروف حنفی، حافظ حدیث، مؤرخ و عالم انساب در قرن 7 و 8. بیشتر شرح‌حال‌نگارانش‌ (برای نمونه صفدی، أعیان، ج5، ص433؛ ابن ناصرالدین دمشقی، التبیان، ج3، ص1496) نام او را «مغلطای» ثبت کرده‌اند، اما به گفتۀ کوثری (ابن فهد، ص133، پاورقی1؛ نیزمغلطای، إکمال، ج1، مقدمۀ محقق، ص17) تقی الدین تمیمی حنفی نام او را «محمد مغلطای» و برهان الدین عمادی «علی مغلطای» گزارش کرده‌اند. دربارۀ ضبط نام «مغلطای» نیز اختلاف نظر است، به گونه‌ای که در منابع به سه شکل ضبط شده است: مُغْلَطای، مُغَلْطای، مَغُلْطای (مغلطای، الإکتفاء، ج1، مقدمۀ محقق، ص12، پاورقی2). در همۀ منابع (برای نمونه صفدی، أعیان، ج5، ص433؛ ابن ناصرالدین دمشقی، التبیان، ج3، ص1496) با کنیۀ ابو عبدالله و لقب علاء الدین معرفی شده است. به گفتۀ خود مغلطای (ابن عراقی، ج1، ص71؛ ابن‌حجر عسقلانی، الدرر، ج4، ص352) وی در 689 به دنیا آمد، از این رو بسیاری (برای نمونه ابن‌ فهد، ص133؛ ابن‌قطلوبغا، ص305) همین زمان را در تاریخ تولدش گزارش کرده‌اند، با این حال ابن رافع سلامی (ج2، ص244؛ نیزابن فهد، ص133) 690 و صفدی (أعیان، ج5، ص434؛ همو، الدلیل، ج2، ص737؛ نیزابن فهد، ص133) پس از 690 را تاریخ ولادت او ثبت کرده‌اند. ظاهراً تقی الدین سبکی (ابن فهد، ص133) دو تاریخ اخیر را نادرست می‌دانست. صفدی (الدلیل، ج2، ص737) تولد وی را در جامع قلعة الجبل در قاهره گزارش کرده است.

مغلطای، علاءالدین، مغلطای بن قلیچ، تهذیب الکمال