براساس گزارش منابع تاريخى، در روزهاى پايانى ذىالحجه سال 23 غلامى ايرانى، معروف به فيروز ابولؤلؤ عمربن خطاب را به قتل رساند. در گذر تاريخ درباره «روز واقعه» اختلاف رخ داده است. تمام منابع تاريخى معتبر مكتب خلفا و مكتب اهلبيت عليهمالسلام و اكثر علماى فريقين، زمان قتل را روزهاى پايانى ذىالحجه دانستهاند، ولى عدهاى انگشتشمار از شيعه، با استناد به يك روايت، روز واقعه را نهم ربيعالاول مىپندارند. اين روايت به «روايت رفعالقلم» معروف و به احمدبن اسحاق قمى مستند است. روايت مذكور ادعاهاى ديگرى از قبيل تحريف قرآن و رفعالقلم و جواز ارتكاب معاصى را نيز طرح مىكند. نويسنده در استناد روايت مذكور به احمدبن اسحاق قمى خدشه وارد كرده و با شيوه حديثشناسى علمى به نقد متنى و سندى آن پرداخته و قتل خليفه در 26 ذىالحجه را مدلّل كرده است. به مستند اين مقاله نهم ربيعالاول و برگزارى جنشهاى كذايى در آن و انتساب آن به روز قتل خليفه از هيچ پشتوانه روايى و تاريخىاى برخوردار نبوده و دروغى بيش نمىباشد. اين مقاله با رويكرد تحليلى و توصيفى به نقد افسانه رفعالقلم مىپردازد.
کلید واژگان :احمدبن اسحاق قمى، عمربن خطاب، نهم ربيعالاول، بيست و ششم ذىالحجه، رفعالقلم.
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک