کاربرد نانولوله‎های کربنی و کامپوزیت های پلیمری آن در پزشکی احیاء کننده

تحقیقات کنونی نشان می‎دهد که نانولوله‎های کربنی (CNTs) به عنوان مواد زیستی، پتانسیل بسیار زیادی را جهت برنامه‎های کاربردی در پزشکی قابل احیا دارند. تمرکز بر روی پزشکی قابل احیا بر پایه روش‎های توسعه یافته‎ای است که می‎توانند برای ساخت بافت‎های عاملی، تعمیر یا جایگزین کردن بافت‎ها و اندام‎های از دست رفته به علت زخم یا بیماری، به خدمت گرفته شوند. از این لحاظ، خواص مکانیکی و ساختاری CNTها کاربرد آن‎ها را برای استفاده به عنوان کامپوزیت در مهندسی بافت، ممکن می‌سازد. CNTها می‎توانند به عنوان حامل‎ها برای داروها و درمان ژن عمل کنند و بنابراین برای کارهای درمانی در پزشکی قابل احیا مناسب می‎باشند. سطح بیرونی نانولوله‎های کربنی می‎تواند جهت هدف‎دار کردن، دارو رسانی و عوامل تصویربرداری عامل‎دار شوند. علاوه بر خواص فیزیکی ذاتی، نانولوله‎ها می‎توانند برای کارهای درمانی و عکس‎برداری نیز به خدمت گرفته شوند. کاربرد نانولوله‌های کربنی به عنوان عوامل تمایز جلوه در تصویربرداری به اثبات رسیده است. این تحقیق در مورد آخرین تحولات در کاربردهای نانولوله‎های کربنی برای پزشکی قابل احیا متمرکز شده است. نانولوله‎های کربنی در یک دهه گذشته برای یک مجموعه از کاربردها با توجه به خواص منحصر به فرد و تطبیق‎پذیر و همه‎کاره خود تحت بررسی و مطالعه بوده‎اند. درزمینه پزشکی قابل احیا، با قدرت نشان داده‎اند که می‎توانند خواص اسکلت مهندسی بافت را بهبود بخشند و همچنین دارورسانی و عکس‎برداری از بافت‎های مهندسی را نیز انجام دهند. این تحقیق، آخرین پیشرفت‎ها در این زمینه را مورد بررسی قرار می‎دهد.

پزشکی احیاکننده؛ نانولوله کربنی؛ تصویر برداری؛ دارورسانی؛ مهندسی بافت