بحث اسماء الهی از دیرباز تاکنون مورد توجه متکلمان و مفسران بوده است. در قرآن، این اسماء بسیار فراوان دیده می شود و بسیاری از آیات آن، به یک یا دو اسم خداوند ختم شده اند. این مقاله در صدد است تا با روش کتابخانه ای و با نگرشی توصیفی0 تحلیلی و با تکیه بر منابع تفسیر فریقین، ارتباط میان اسماء مذکور در پایان آیات را ، با محتوای آیات در سوره آل عمران مورد ارزیابی قرار دهد. از این رو اسماء مزبور با استناد به کتاب رسائل توحیدی علامه طباطبائی پیکربندی شده است و با تقسیم بندی آنها به دو دسته فرعی و اصلی، آیات مربوط به هر یک، ذیل آن ذکر و بررسی شده است. رهیافت اساسی این پژوهش آن است که با توجه به اتفاق اساطین علوم قرآن مبنی بر توقیفی بودن چینش کلمات در قالب آیات، ارتباط وثیقی میان این اسماء با محتوای آیات وجود دارد و انحاء ارتباطی میان آنها به چند صورت نموده یافته است که عبارتند از: ارتباط با آیه خود، پیونده با دو آیه قبل و بعد و ارتباط با محتوای کلی چند آیه و یا معنای کلیدی سوره. در پیوند اسماء با آیه خود و با دو آیه قبل و بعد، سه وجه ارتباطی پیوند با صدر، میانه و ذیل آیات برقرار است و در 2 مورد اخیر یعنی پیوند با محتوای کلی چند آیه یا معنای کلیدی سوره، مهم ترین مسئله دینی یعنی نفی الوهیت از غیر خداوند در سوره آل عمران مطرح شده است و پیوند این مسئله با اسماء فرد مذکور در پایان آیات، در اسم علیم منحصر می شود.
کلید واژگان :اسماء الهی، سوره آل عمران، ارتباط اسماء و آیات
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک