ﺗﺒﯿﯿﻦ مدلهای ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ قیمت گذاری دارایی در پیش بینی بازده مورد انتظارسهام

سرمایه گذاری در سهام بستگی معنی داری به تعیین ارزش مورد انتظار یعنی بازده پیش بینی شده دارد . قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای از مباحث با اهمیت در این بخش است که با استفاده از مدل های قیمت گذاری امکانپذیر می شود . CAPM به عنوان اولین مدل غیر شرطی استاندارد شده توسط شارپ و به تبع آن توسعه مدل های سه عاملی فاما و فرنچ ، سه عاملی چن ، چهار عاملی کارهارت ، پنج عاملی فاما و فرنچ در این حوزه معرفی شده است . تحقیق حاضر با هدف ارزیابی توان تبیین مدل های فوق از منظر آزمون های مربوط به خطای پیش بینی که دقیق ترین آن آزمون ناهمگونی تئیل (U-THEIL) است طراحی و اجرا شده است . همچنین توان تبیین مدل ها با استفاده از ضریب تعیین ( ) با آزمون تئیل مورد مقایسه قرار گرفته است. نمونه ای مشتمل بر 108 شرکت طی سال های 1386 تا 1394 انتخاب گردید. برای آزمون فرضیه های تحقیق ، از رویکرد تحلیل داده های ترکیبی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد مدل پنج عاملی در بین تمامی مدلها دارای کمترین مقدار خطای پیش بینی (1.395) و بیشترین ضریب تعیین (71.6 %) می باشد. بنابراین مدل پنج عاملی در تبیین رابطه ریسک و بازده نسبت به مدل های پیشین خود دارای قدرت توضیح دهندگی بالاتری است. هم چنین افزودن دو عامل سرمایه گذاری و سودآوری به مدل سه عاملی توان توضیحی مدل را افزایش می دهد. این نتایج با یافته های فاما فرنچ 2015 مطابقت دارد هرچند که در تحقیقات فاما-فرنچ تاثیر عامل ارزش(HML) بر بازده سهام معنادار نشد و به عنوان متغیر توضیحی زائد شناخته شد. طبقه بندی JEL :G11 ، G12

قیمت گذاری دارایی ، مدل پنج عاملی ، بازار سرمایه ، تبیین بازده سهام ، آزمون ناهمگونی تئیل .