بررسی رابطه بین اعتیاد به اینترنت، اهمال کاری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر تهران در دوران همه گیری کرونا

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین اعتیاد به اینترنت و اهمالکاری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر متوسطه دوم انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1401بود که برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و به این منظور 384دانشآموز متوسطه دوم به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ ( )1996و مقیاس اهمالکاری تحصیلی سولومون و راثبلوم ( )1984پاسخ دادند و برای متغیر پیشرفت تحصیلی از معدل دروس مصوب در ترم گذشته سال تحصیلی استفاده گردید. آنگاه اطلاعات به دست آمده بهوسیله برنامه SPSSمورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت و نتایج حاصل از ضرایب همبستگی دو متغیری پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به روش همزمان نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت و پیشرفت تحصیلی همبستگی منفی معنیدار وجود دارد. در بررسی ارتباط بین اهمالکاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی نیز یک ارتباط منفی معنیدار مشاهده شد. همچنین در میان زیر مقیاسهای اهمالکاری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی، آماده شدن برای امتحانات و آماده شدن برای تکالیف رابطه منفی معنادار وجود داشت. نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نیز نشان داد که 57درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را متغیرهای اهمالکاری تحصیلی و اعتیاد به اینترنت تبیین میکنند. با توجه به این یافتهها میتوان نتیجه گرفت که اعتیاد به اینترنت و اهمالکاری تحصیلی میتوانند بهطور معکوس پیشبینی کنندههای خوبی برای پیشرفت تحصیلی بوده و میتوان نتیجه گرفت که با مدیریت اعتیاد به اینترنت و اهمالکاری تحصیلی در دانش- آموزان میتوان موجب ارتقای پیشرفت تحصیلی در آنان شد

اعتیاد به اینترنت، اهمال کاری تحصیلی، پیشرفت تحصیلی، کرونا