گردشگری روستایی

گردشگری روستایی، یکی از مفاهیم و اشکال توسعه پایدار است که در آن از منابع موجود در مناطق روستایی استفاده می شود. این گونه توسعه، کمترین تاثیر مخرب را دارد یا اصولا فاقد چنین تاثیراتی است و از رهگذر ارتقای سطح بهره وری در مناطق، ایجاد اشتغال، اصلاح توزیع درآمد، حفظ محیط روستا و فرهنگ بومی، جلب مشارکت مردم محلی و ارائه شیوه های مناسب برای منطبق ساختن باورها و ارزش های سنتی با شرایط امروزی، منافع روز افزون را نصیب مناطق روستایی می سازد. گردشگری روستایی از دو جهت دارای اهمیت است: یکی از دیدگاه حضور در یک فعالیت گسترده جهانی و دیگری تاکید بر توسعه سیاست های محلی و منطقه ای. در شرایط فعلی ایران، متاسفانه برخی پیش داوری ها و نگرش ها درباره مفهوم واقعی گردشگری و چگونگی برنامه ریزی در صنعت گردشگری، در اذهان بسیاری از مسئولان و برنامه ریزان نقش بسته که به سردرگمی در شناخت ماهیت مسائل گردشگری و توسعه آن منجر شده است. مقاله حاضر که به صورت مروری تدوین شده است تلاش دارد تا ابتدا نقش گردشگری روستایی در توسعه روستایی را مورد بررسی و سپس به ارائه نتیجه گیری بپردازد.

گردشگری، گردشگری روستایی، توسعه پایدار، جاذبه های گردشگری، اشتغال زایی