چکیده :

هدف این پژوهش شناسایی رابطه بین راهبردهای یادگیری با یادگیری ریاضی دانش آموزان دوره متوسطه بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل 2958 نفر از دانش آموزان متوسطه ی سال دوم و سوم ریاضی فیزیک شهرستان آمل بود. از بین جامعه آماری بر اساس فرمول کوکران با لحاظ 05/0 = α و مقدار خطای قابل قبول 05/0 و 25/0= p=q؛ تعداد 339 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب گردید که پرسشنامه برگشتی از تعداد 330 نفر قابل تحلیل بود. ابزار پژوهش پرسشنامه 31 سوالی راهبردهای یادگیری پینتریچ و همکاران (1993) بازنویسی شده توسط دانکن و مک کیچی (2005) با پایایی 87% و نمره¬ی درس ریاضی دانش¬آموزان بود. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش همزمان تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد: بین راهبردهای یادگیری شامل (تکرار و مرور، سازمان دهی، بسط معنایی، تفکر انتقادی و خودتنظیمی) با یادگیری ریاضی دانش‌آموزان در سطح اطمینان 95 درصد رابطه ی معنی داری وجود دارد (33/0= R، 2/8 = (324 و 5)F و 05/0 > P ). سهم تکرار و مرور (17/0= β) و خودتنظیمی (24/0= β) در پیش بینی میزان یادگیری ریاضی دانش آموزان معنی دار است اما سهم سازمان دهی، بسط معنایی، و تفکر انتقادی در پیش بینی یادگیری ریاضی دانش آموزان معنی دار نبود.

کلید واژگان :

راهبردهای یادگیری، خودتنظیمی، تکرار و مرور، یادگیری ریاضی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک