در عصر اقتصاد دانش‌محور امروز، داراییهای نامشهود شرکتها و سرمایه فکری آنها، عاملي مهم در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار تلقي مي‌شوند. هدف تحقيق حاضر، تعيين اثرات سه متغير تشكيل‌دهنده سرمایه فکری يعني سرمایه انسانی، ارتباطی و ساختاری بر ريسك سيستماتيك(β) شرکتهای داروسازی حاضر در بورس اوراق بهادار تهران می-باشد. بمنظور سنجش سرمایه فکری از پرسشنامه‌اي با مؤلفه‌هاي استاندارد و ضريب پايايي 96% ، و جهت محاسبه ريسك سيستماتيك(β) از صورتهای مالی شرکتها استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داده است كه متغیرهای سرمایه انسانی و ساختاري به ترتیب 331/0- و 5/0- بر ريسك سيستماتيك(β) شرکتها اثرات منفي داشته‌اند درحاليكه متغیر سرمایه ارتباطي بر ريسك سيستماتيك(β) شرکتها تأثیر معناداری نداشته است. در پايان مقاله، بحث، نتيجه‌گيري و پيشنهادات، و نيز مواردي چند در خصوص ادامه و پيگيري تحقيقات مشابه در آينده ارائه شده‌اند.
